GÖRSEL: Ay’ın çekim değişim ölçümünün haritalanması (sağda), büyük Oceanus Procellarum (Fırtınalar Okyanusu) düzlüğünü çevreleyen bir dev dikdörtgenimsi dokuyu açığa çıkarıyor. Ay’ın görünür görünümü (solda) ve topoğrafik görünümünde (ortada) görünmeyen bu düzlüğün bir asteorit etkisiyle oluşmadığı düşünülüyor.
CREDIT: Colorado School of Mines/MIT/JPL/GSFC/NASA
Ay’ın, GRAIL Görevi’nden* elde edilmiş, çekim haritalarını inceleyen bilimcilere göre, uydumuzun solundaki en büyük düzlük olan Oceanus Procellarum ya da Türkçe adıyla Fırtınalar Okyanusu, asteroit etkisiyle oluşan bir kalıntı değilmiş.
Nature’da 1 Ekim’de yayınlanan çalışmaya göre, haritalar Fırtınalar Okyanusu’nun çevresindeki kenar oluşumunun dikdötgenimsi biçimde olduğunu açığa çıkarmış. Bu da oluşumun bir asteroit etkisiyle meydana gelmediğini kanıtlıyormuş çünkü asteroit etkisi daha dairesel oluşumlara yol açıyormuş.
Bilimcilere göre, bu engin düzlük milyarlarca yıl önce Ay’ın kabuğunda tektonik işleyiş benzeri etkinliklerle gerilerek ve incelerek şekillenmiş.
*Gravity Recovery and Interior Laboratory adının kısaltması olan GRAIL, Ay çekimini araştırmakla görevli, bir ikiz sonda.