Massaschusetts Teknoloji Enstitüsü’nden (MIT) araştırmacılar kullanılamaz hale gelen kırık kemiklerin tamirinde yeni bir yöntemi başarı ile denedi (çalışmaya buradan ulaşabilirsiniz.) Farelerde denenen çalışma, kemik kırıklarının iyileşmesinde kök hücre teknolojisini kullanıyor.

Kemik hasarlarında var olan yöntem, iflah olmayacak kemiğin yerine hasta bedeninin başka yerinden kemik transplantasyonu. Bu hem acı verici hem de ciddi hasarlarda ya da doğuştan gelen sorunlarda işe yaramıyor.

Araştırmacılar, doğal iyileşme sürecinde çalışan iki önemli kemik büyüme faktöründen yararlanıyor: Trombosit kaynaklı büyüme (TKB) ve kemik morfojenik proteini 2 (KMP-2). Kemik kırılınca TKB salgılanıyor, ardından KMP-2 gibi unsurlar devreye giriyor. Bunlar da kök hücrenin kemik üretmesini, kan damarları gibi destek yapılarını oluşturmasını sağlıyor. Dışarıdan müdahale ile bu unsurlar fazla miktarda verildiğinde hemen beden onları temizliyor; Shah vd. araştırmalarında bu unsurları farelere nanogram gibi küçük ölçekte verip, ağır ağır iyileşmeyi sağlamış.

Farklı büyüme unsurlarına sahip katmanlar, ince geçirgen polimer bir levha oluşturuyor: 40 adet KMP-2, üstüne 40 adet TKB yerleştiriliyor. Doğal iyileşme sürecinin taklit eden bu yapıya Doku İskelesi adı veriliyor.

Deforme kafataslarına sahip farelerde yapulan deneyler, iki hafta içerisinde yeni kemik katmanları oluşmasını sağlamış; bunlar işlev ve görünüm açısından doğal kemikleri aratmıyor. MIT’den Paula Hammond, bu yöntemle yekpare kemik iyileşmesi sağlanabileceğini söylüyor.